هرکه وحشت می کند ز آمیزش از صائب تبریزی غزل 4600

1 هرکه وحشت می کند ز آمیزش ما بیشتر دردل سودایی مامی کند جا بیشتر

2 توسن سرکش چو میدان یافت طوفان می کند شورش مجنون شد ازدامان صحرا بیشتر

3 آنچنان کز برگ ،بوی گل سبک پرواز شد رازمارا پرده پوشی کرد رسوابیشتر

4 می شود سیل ضعیف از بند بی زنهارتر ازخموشی راز من شد آشکارا بیشتر

5 دارد آتش زیر پا اشکم ز شوق دیدنش در دل طفلان بود ذوق تماشابیشتر

6 حیرتی دارم که چون آهوی چشم گلرخان دردل تنگ از رمیدن واکند جابیشتر؟

7 گر به این عنوان شود روی تو گلگل از شراب می گشد طاوس از پر خجلت از پابیشتر

8 دور بر خود می کند صائب ره نزدیک را می دود هرکس پی تحصیل دنیا بیشتر