تا نپوشیده است روی خال از صائب تبریزی غزل 1203

1 تا نپوشیده است روی خال را خط دیدنی است تا نگردیده است صاحب تخم ریحان چیدنی است

2 می توان خواند از جبین باغبان حال چمن پیشتر از نامه دیدن رنگ قاصد دیدنی است

3 هیچ کافر را الهی یار هر جایی مباد! سرگذشت بلبلان این چمن نشنیدنی است

4 وقت آن کس خوش که از آغاز چشم خویش بست چون نظر از کار عالم عاقبت پوشیدنی است

5 می رود بر باد آخر چون ز بیداد خزان با لب خندان سر خود همچو گل بخشیدنی است

6 خوشه چین خرمن ناکشته بودن مشکل است در بهار زندگانی دانه ای پاشیدنی است

7 هر قدم چاهی است از چشم حسودان پر ز تیغ دامن از خاک وطن چون ماه کنعان چیدنی است

8 نسخه مغلوط در دیوان محشر باب نیست چون قلم بر نسخه اعمال خود گردیدنی است

9 تا بدانند از چه گلزاری جدا افتاده اند یک دو گل زین بوستان از بهر یاران چیدنی است

10 دوست می دارند صائب عاشقان اغیار را دست و پای باغبان بوی گل بوسیدنی است