خط نرسته ازان لعل آتشین از صائب تبریزی غزل 1657

1 خط نرسته ازان لعل آتشین پیداست ز لطف، زهر خط از زیر این نگین پیداست

2 خبر ز نامه سربسته می دهد عنوان عتاب و ناز تو از صفحه جبین پیداست

3 ز موج، روشنی آب می شود معلوم صفای ساعدت از چین آستین پیداست

4 به درد و صاف می از جام می توان پی برد ز روی خوب تو آثار مهر و کین پیداست

5 عیان بود رگ جان از صفای پیکر تو به رنگ رشته که از گوهر ثمین پیداست

6 هلال و بدر نگردد اگر چه یک جا جمع مه تمام سرین از هلال زین پیداست

7 شده است ناز غرورت یکی هزار امروز در آبگینه نظر کرده ای، چنین پیداست

8 ز حرص نوشی ز چشم تو نیش پنهان است وگرنه نشتر زنبور از انگبین پیداست

9 توان ز ظاهر هر کس به باطنش ره برد ز آب شوری و شیرینی زمین پیداست

10 به امتحان نبود اهل هوش را حاجت عیار عالم و جاهل ز همنشین پیداست

11 ز سایل است نمایان عیار جود کریم که باد دستی خرمن ز خوشه چین پیداست

12 چو آتشی که نمایان بود به شب صائب دل کبابم ازان زلف عنبرین پیداست