خط دمیده است ز لعل لب شکرشکنش ؟ از صائب تبریزی غزل 4978

1 خط دمیده است ز لعل لب شکرشکنش ؟ یا به خون چشم سیه کرده عقیق یمنش

2 این چه لطف است که برخود چونظر اندازد یوسفستان شود ازپرتو عارض بدنش

3 آتشین لعل لب یار فروغی دارد که سخن همچو گهر آب شود در دهنش

4 یوسفی را که من ازخیل نظر بازانم پرده دیده یعقوب بود پیرهنش

5 داغ عشق از دل افسرده اغیار مجو این سهیلی است که باشد دل خونین یمنش

6 یکی ازجمله خونابه کشان است سهیل دلبری را که منم واله سیب ذقنش

7 هرگز ازسیلی اخوان نرود بریوسف آنچه از سبزه خط رفت به برگ سمنش

8 چشم روزن ز شکرخواب نگردد بیدار درحریمی که بخندد لب شکرشکنش

9 گر چه در بسته به یک کس نگذارند بهشت چه بهشتی است گذارند حریفان به منش

10 صائب آن لب به خموشی جگر عالم سوخت تاچه باشد نمک خنده و شور سخنش