عمر بگذشت و هوس در دل ما از صائب تبریزی غزل 1471

1 عمر بگذشت و هوس در دل ما نیمرس است راه طی گشت و همان آبله ها نیمرس است

2 آه ما گر به زمین بوس اجابت نرسد نیست تقصیر هدف، ناوک ما نیمرس است

3 در ستمکاری و بیداد رسا افتاده است یار چندان که در آیین وفا نیمرس است

4 به من از تیغ تو یک زخم نمایان نرسید مد احسان تو بیرحم چرا نیمرس است؟

5 نکهت پیرهن یوسف مصرست رسا گر ز کوته نظری جذبه ما نیمرس است

6 نه به غمخانه من، نه به مزارم آمد آن ستمگر ز کجا تا به کجا نیمرس است!

7 میوه پخته محال است نیفتد بر خاک هر که دل بسته به این دار فنا نیمرس است

8 می رسد رزق به اندازه حاجت صائب بر زیادت طلبان آب و گیا نیمرس است