بوسه را کنج دهان یار دارد از صائب تبریزی غزل 4641

1 بوسه را کنج دهان یار دارد گوشه گیر گوشه های دلنشین بسیاردارد گوشه گیر

2 سربه صحرا دادحشر آسودگان خاک را همچنان ماراخیال یار داردگوشه گیر

3 نیست ازعزلت غرض زهاد را جز صید خلق عنکبوتان را مگس در غار دارد گوشه گیر

4 سخت می گیرد فلک برمردم روشن گهر لعل را خورشید درکهسارداردگوشه گیر

5 حسن عالمگیر او خورشید عالمتاب را از حیا در رخنه دیوار دارد گوشه گیر

6 از تریهای فلک دل درحجابت غفلت است در نیام این تیغ رازنگارداردگوشه گیر

7 می کنند از فتنه مردم گوشه گیری اختیار فتنه راآن نرگس خونخوار دارد گوشه گیر

8 از گزند خال زیرزلف او ایمن مباش زهررادرمهره اینجامارداردگوشه گیر

9 از ملامت اهل دل صائب به عزلت ساختند غنچه را زخم زبان خار دارد گوشه گیر