کعبه و بتکده سنگ ره اهل از صائب تبریزی غزل 1596

1 کعبه و بتکده سنگ ره اهل دل نیست رشته راه طلب را گره منزل نیست

2 گل فتاده است به چشم تو ز غفلت، ورنه غنچه ای نیست درین باغ که صاحبدل نیست

3 نقد آسایش دل در گره سوختن است وای بر جای سپندی که درین محفل نیست

4 بستن چشم مرا از دو جهان فارغ کرد تخته نقش بود آینه چون در گل نیست

5 دام را غفلت نخجیر رساند به مراد دانه پوچ است اگر صید ز خود غافل نیست

6 دیده شوق مرا مرگ جواهر داروست پرده خواب میان من و او حایل نیست

7 سینه ای نیست کز او بوی دلی بتوان یافت غیر مشتی صدف پوچ درین ساحل نیست

8 خبر ساقی مجلس ز که پرسم صائب؟ هیچ کس نیست درین بزم که لایعقل نیست