1 به احسان خانه از سیل حوادث رسته می‌گردد در بی‌خیر در اندک زمانی بسته می‌گردد

2 تو از کوتاه‌بینی می‌کنی اندیشه روزی وگرنه آسیای آسمان پیوسته می‌گردد

3 مشو در هم ز سختی‌های دوران چون سبک‌مغزان که سنگ آخر نصیب پسته‌لب بسته می‌گردد

4 مکن دل را به رنگ و بو پریشان چون هوسناکان که از گردآوری برگ خزان گلدسته می‌گردد

5 منه پیش ره ارباب حاجت چوب ای غافل که از دربان در ارباب دولت بسته می‌گردد

6 تو می‌سازی ز غفلت گرم جای خود، نمی‌بینی که چرخ از کهکشان اینجا میان بربسته می‌گردد

7 به تسبیح ریای زاهدان از ره مرو صائب که چندین دام مکر اینجا عنان بگسسته می‌گردد