مردم بیدرد را دل از شکستن از صائب تبریزی غزل 1086

1 مردم بیدرد را دل از شکستن ایمن است گوشه این فرد باطل از شکستن ایمن است

2 با دل آگاه دارد کار عشق سنگدل بیشتر دلهای غافل از شکستن ایمن است

3 دانه نشکسته می دارد خطر از آسیا تا درستی نیست با دل از شکستن ایمن است

4 در گذر از پیکر خاکی که کشتی در محیط تا نیارد رو به ساحل از شکستن ایمن است

5 چون به هم پیوست دلها سد آهن می شود توبه یاران یکدل از شکستن ایمن است

6 عشق کار مومیایی می کند با رهروان پای هر کس شد درین گل از شکستن ایمن است

7 پرده شرمی اگر با آفتاب جود هست رنگ بر رخسار سایل از شکستن ایمن است

8 محو نتوان کرد از دل پیچ و تاب عشق را تا قیامت این سلاسل از شکستن ایمن است

9 هر کجا صائب شود ستاری حق پرده پوش رنگ دعویهای باطل از شکستن ایمن است