دل صد پاره زان گرد می گلفام از صائب تبریزی غزل 2860

1 دل صد پاره زان گرد می گلفام می گردد که این اوراق را شیرازه خط جام می گردد

2 ندارد دل قرار از گردش گردون، چه دورست این که طفل از جنبش گهواره بی آرام می گردد

3 درین محفل که صاف از درد و درد از صاف می جوشد صفای وقت دارد هر که درد آشام می گردد

4 کدامین مرغ زیرک را قضا در دام می آرد؟ که اشک شادیی برگرد چشم دام می گردد

5 غزال شهری من سایه را صیاد می داند وگرنه آهوی وحشی به مجنون رام می گردد

6 به دست آرزو دادم عنان دل، ندانستم که این گلگون سرکش از دویدن خام می گردد

7 زبان چرب چشم شور را در چاشنی دارد نمک در پرده های دیده بادام می گردد

8 محبت با دل بی نقش نرد عشق می بازد درین عالم عقیق ساده صاحب نام می گردد

9 اگرنه مستحق محروم می باشد، چرا صائب ادای خاص او دایم نصیب عام می گردد؟