دل در نظر مردم فرزانه از صائب تبریزی غزل 2130

1 دل در نظر مردم فرزانه بزرگ است طفلان چه شناسند که دیوانه بزرگ است

2 چون اشک، فکندن ز نظر هر دو جهان را سهل است، اگر همت مردانه بزرگ است

3 از بی ادبان کعبه گل می گذراند با دل به ادب باش که این خانه بزرگ است

4 با وسعت مشرب چه بود کوه غم عشق؟ در حوصله تنگ تو این دانه بزرگ است

5 دارد صدف از سینه هر قطره دلتنگ هر چند که آن گوهر یکدانه بزرگ است

6 در ذره به حشمت نگرد دیده عارف هر خرد درین گوشه میخانه بزرگ است

7 در پله میزان نظر، سنگ کمش نیست چون کعبه به چشمی که صنمخانه بزرگ است

8 خون در خور پیمانه دهد ساقی دوران مغرور نگردی که ترا خانه بزرگ است

9 در پایه خود هیچ کسی خرد نباشد تا جغد بود ساکن ویرانه بزرگ است

10 بر توست فلک ها ز پریشان سفری تنگ خود را چو کنی جمع تو، این خانه بزرگ است

11 در کعبه و بتخانه ز گفتار دلاویز هر جا که رود صائب فرزانه بزرگ است