1 دل از عاشق به شرم آن نرگس غماز می گیرد شکار خود به چشم بسته این شهباز می گیرد

2 اگر روی دلی از غنچه این بوستان بیند زباد صبح بلبل بوی گل را باز می گیرد

3 چراغ اهل معنی می شود از سرزنش روشن زبان شمع تیزی از دهان گاز می گیرد

4 اگرچه مانع پرواز می باشد گرفتاری مرا دل در بر از یاد قفس پرواز می گیرد

5 مشو از شکر حق غافل که حق از خلق نعمت را نمی گیرد به کفر، اما به کفران باز می گیرد

6 در انجام حیات از ضبط او عاجز نمی گردد عنان نفس صائب هر که از آغاز می گیرد