میوه و تخم و گل عالم امکان از صائب تبریزی غزل 1442

1 میوه و تخم و گل عالم امکان پوچ است سر به سر دانه این مزرع ویران پوچ است

2 هر سری کز می گلرنگ نباشد لبریز چون کدو در نظر باده پرستان پوچ است

3 هر حبابی که هوای تو ندارد در مغز سر برآرد اگر از چشمه حیوان پوچ است

4 تیر باران حوادث چه کند با عاشق؟ پیش شیران قوی پنجه نیستان پوچ است

5 هر که سجاده خود بر سر آب اندازد همچو کف در نظر همت مردان پوچ است

6 دل خونین نشود با دهن خندان جمع لاف خونین دلی از پسته خندان پوچ است

7 هر کجا خامه صائب در گفتار زند یکقلم زمزمه مرغ خوش الحان پوچ است