گوهر فروز دیده بیدار از صائب تبریزی غزل 5038

1 گوهر فروز دیده بیدار خویش باش برق فنای خرمن پندار خویش باش

2 پا از گلیم مرتبه خود مکن دراز چون نقطه پاشکسته پرگار خویش باش

3 ارباب کام،تشنه لغزیدن تواند ای سرو خوش خرام خبردار خویش باش

4 گلزار حسن شبنم خلق است تازه روی از حسن خلق، شبنم گلزار خویش باش

5 درمانده اند خلق به درمان درد خود رحمی به حال خودکن و غمخوار خویش باش

6 پیچیده ای به طول امل از سر غرور در فکر باز کردن زنار خویش باش

7 یک بوسه نذر صائب بیمار کرده ای تنگ است وقت،بر سر گفتار خویش باش