آتش عشق تو چون زبانه برآرد از صائب تبریزی غزل 4494

1 آتش عشق تو چون زبانه برآرد از دل سنگ آه عاشقانه برآرد

2 تا به یکی بوسه خوش کند دل عاشق زان دهن تنگ صد بهانه برآرد

3 گوشه نشینی براق عالم بالاست بیضه پر و بال از آشیانه برآرد

4 هر که فرو برد سر به جیب تأمل کشتی از این بحر بیکرانه برآرد

5 روزی برق است خرمنی چو صبحش حاجت موری به یک دو دانه برآرد

6 غوطه به خون شفق دهند چو صبحش هر که نفسهای بیغمانه برآرد

7 ترک کجی کن که تیرراست چو گردد گرد به یک حمله از نشانه برآرد

8 دانه امید را چو خوشه پروین از دل شب گریه شبانه برآرد

9 مطرب آتش نوای خامه صائب از دوجهانت به یک ترانه برآرد