سیر چشمی خاک در چشم سخاوت از صائب تبریزی غزل 2547

1 سیر چشمی خاک در چشم سخاوت می کند مور این وادی سلیمان را ضیافت می کند

2 ای دل بیدرد، چندین درد را صاحب مشو لاله داغ خویش را بر سینه قسمت می کند

3 در گلستانی که جولانگاه سرو همت است شبنمی تسخیر خورشید قیامت می کند

4 نیستی طاوس، در قید خودآرایی مباش کعبه با یک جامه در سالی قناعت می کند

5 شیوه اهل محبت نیست دل برداشتن در فلاخن سنگ ما قصد اقامت می کند

6 صائب از قید تعلق فرد شو آسوده باش باغ چون بی برگ شد خواب فراغت می کند