1 زمین نقش پایی است بر آستانت فلک شیشه باری است از کاروانت

2 دم عیسوی از بهارت نسیمی کف موسوی برگی از بوستانت

3 سماعیل، رد کرده قربانی تو کمین بنده ای یوسف از کاروانت

4 فلک کله آه سودایی تو زمین گرد پاپوش سرگشتگانت

5 دم صبح زخم نمایان تیغت دل شب نمودار زاغ کمانت

6 خزان باددستی ز گلزار جودت بهار آشنارویی از بوستانت

7 چو آیینه دان تو خورشید باشد چه باشد عذار ثریا فشانت

8 ندانم چگونه است آیینه تو که شد خیره چشم ز آیینه دانت

9 نشان تو ای بی نشان از که جویم؟ که در بی نشانی است پنهان نشانت

10 ترا می رسد دعوی کبریایی که بوسد ز دور آسمان آستانت

11 ز توحید صائب چه دم می زنی تو؟ مبادا شود آب، تیغ زبانت