1 سر زهاد خشک بی شورست لب دلمردگان لب گورست

2 سر بی شور، جام بی باده دل بی عشق زنده در گورست

3 دل پر داغ، لاله زار بهشت سر پر شور، قصر پر حورست

4 در شکستن بود حلاوت دل شهد در کسر شان زنبورست

5 چون هما رزقش استخوان سازند به سعادت کسی که مغرورست

6 زخم در تیغ می شود ناسور بس که آفاق پر شر و شورست

7 چه کنم تن به عاجزی ندهم؟ که زمین سخت و آسمان دورست

8 ره مده حرص و آز را در دل که پر و بال دشمن مورست

9 تلخ شیرین لبان گوارنده است باده صائب ز آب انگورست