1 خواب هرکس ز خیال تو پریشان گردد زلف شب در نظرش سنبل و ریحان گردد

2 دلم آشفته ز جمعیت یاران گردد همچو سی پاره که در جمع پریشان گردد

3 می شود فاختگان را خط آزادی سرو در ریاضی که نهال تو خرامان گردد

4 هرکه چون شانه کند دست درازی با زلف تخته مشق دو صد زخم نمایان گردد

5 می دهد دست نوازش دل ما را تسکین بحر ساکن اگر از پنجه مرجان گردد

6 می دهد رخنه لب زود سر سبز به باد جای رحم است بر آن پسته که خندان گردد

7 دزدی بوسه عجب دزدی خوش عاقبتی است که اگر باز ستانند دو چندان گردد!

8 از تماشای رخت حیرت صائب افزود طوطی از آینه هر چند زبان دان گردد