1 روزگار طرب و نوبت غم می گذرد ماتم و سور جهان زود ز هم می گذرد

2 خواب آسودگی و عرصه هستی، هیهات صبح ازین مرحله با تیغ دو دم می گذرد

3 چه کند عرصه ایجاد به دلتنگی ما؟ سخن از تنگی صحرای عدم می گذرد

4 ماه و خورشید نتابند رخ از سیلی عشق سکه را حکم به دینار و درم می گذرد

5 هیچ کس نیست که در فکر دل خود باشد عمر مردم همه در فکر شکم می گذرد

6 لب لعل تو به این آب نخواهد ماندن دور فرماندهی خاتم جم می گذرد

7 این چه چشم است که از غمزه بی زنهارش آب تیغ از سر آهوی حرم می گذرد

8 صائب از اهل حسد می گذرد بر دل من آنچه بر آینه از صحبت نم می گذرد