جام می غم ز دل تنگ نیارد از صائب تبریزی غزل 6292

1 جام می غم ز دل تنگ نیارد بیرون صیقل این آینه از زنگ نیارد بیرون

2 پیش ما سوختگان خام بود سوخته ای که شرار از جنگ سنگ نیارد بیرون

3 ناقصان عاشق رنگینی لفظند که طفل از گلستان گل بی رنگ نیارد بیرون

4 نشود در نظرش زشتی دنیا روشن تا کسی آینه از زنگ نیارد بیرون

5 چه کند زخم زبان با دل سختی که تراست؟ نیشتر خون ز رگ سنگ نیارد بیرون

6 شب امید مرا صبح نگردد طالع تا عذارش خط شبرنگ نیارد بیرون

7 لذت درد حرام است بر آن بی توفیق که ز گلزار دل تنگ نیارد بیرون

8 نشود عالم افسرده گلستان صائب تا سر از خم می گلرنگ نیارد بیرون