گوشه گیران که ز ایام کناری دارند از صائب تبریزی غزل 3515

1 گوشه گیران که ز ایام کناری دارند همچو صیاد کمینگاه شکاری دارند

2 بوسه آن لب تیغ است و کنار از هستی عاشقان گر هوس بوس و کناری دارند

3 نور آیینه به اندازه خاکستر اوست تیره روزان دل خورشید شعاری دارند

4 گرچه چون آبله عشاق به ظاهر گرهند در سراپرده دل طرفه بهاری دارند

5 نیست ممکن که سرافراز نگردند چو گرد خاکساران که سر راه سواری دارند

6 سطحیان غور معانی نتوانند نمود بیشتر آینه ها نقش و نگاری دارند

7 چون توانند بتان چشم ز خودسازی بست؟ که ز هر پاره دل آینه داری دارند

8 نیست ممکن همه شب سیر چراغان نکنند در جگر، سوخته هایی که شراری دارند

9 به که در دامن روشنگر عشق آویزند سینه هایی که ز افلاک غباری دارند

10 همت از تربت آن قوم طلب کن صائب که ز سوز دل خود شمع مزاری دارند