1 زبی مغزی هواجویی که دنبال هوس گیرد نمی داند که آتش زودتر در خار و خس گیرد

2 پشیمانی است در دنبال احسان خسیسان را که مهر از ماه نور خویش در هر ماه پس گیرد

3 سخن بی پرده از لیلی شنیدن از که می آید؟ که گوش خویش را مجنون زآواز جرس گیرد

4 زراه عجز پیش آ، گر اثر از ناله می خواهی که دست کوته اینجا دامن فریادرس گیرد

5 ید طولاست در تحصیل روزی گوشه گیران را وگرنه عنکبوت از تار سستی چون مگس گیرد؟

6 شوم در زندگی چون بار بر دلها، که در رفتن نمی خواهم کسی آیینه ام پیش نفس گیرد

7 درین ده روزه هستی از گرفتاری مشو غافل که مرغ دوربین در بیضه احرام قفس گیرد

8 نگردد مانع شور جنون زخم زبان صائب کجا دامان سیل تندرو را خار و خس گیرد؟