سر جوش عمر من به هوا و هوس از صائب تبریزی غزل 2084

1 سر جوش عمر من به هوا و هوس گذشت ته جرعه اش به آه و فغان (چون) جرس گذشت

2 افغان که عندلیب مرا عمر در بهار گه در شکنج دام و گهی در قفس گذشت

3 غافل زیاد مرگ مرا زندگی نکرد عمرم تمام در نفس باز پس گذشت

4 دلجویی بهار تلافی کند مگر از زندگانی آنچه مرا در قفس گذشت

5 در بزم وصل آینه رویان ز احتیاط اوقات من تمام به پاس نفس گذشت

6 صیدی نیافتیم که مطلق عنان کنیم عمر سگ شکاری ما در مرس گذشت

7 دل خوردن است سمت طامع ز پاکباز صد بار مست دید مرا و عسس گذشت

8 صائب خوشا کسی که درین بحر چون حباب بود و نمود او همه در یک نفس گذشت