چشم بیدار چراغی است که از صائب تبریزی غزل 1510

1 چشم بیدار چراغی است که در منزل اوست دل بیتاب سپندی است که در محفل اوست

2 شکوه از تنگدلی شیوه آگاهان نیست که فتوحات جهان در گره مشکل اوست

3 عشق فارغ ز غم و درد گرفتاران نیست رخنه در سینه هر کس که فتد در دل اوست

4 کام دنیای سبکرو به خودش می ماند ماهی ریک روان موجه بیحاصل اوست

5 عشق بحری است که چون بر سر طوفان آید دست شستن ز متاع دو جهان ساحل اوست

6 دست در گردن دلهای پریشان دارد آن که از تیغ تغافل دو جهان بسمل اوست

7 سالکان ره تحقیق نشانی دارند هر که مایل به دو عالم نبود مایل اوست

8 فرصت نقل مکان نیست برون زین عالم هر که هر جا فتد از پای، همان منزل اوست

9 هر غباری که سر از پا نشناسد صائب می توان یافت که دنباله رو محمل اوست