به مقدار تمنا داغ در دل از صائب تبریزی غزل 3087

1 به مقدار تمنا داغ در دل جلوه گر باشد به قدر خار و خس در آتش سوزان شرر باشد

2 زسیلاب حوادث عارف از جا در نمی آید کمند وحدت صاحبدلان موج خطر باشد

3 منه خشت اقامت بر زمین در عالم امکان که چون ریگ روان اجزای عالم در سفر باشد

4 حقارت پیشه کن گر اعتبار از عشق می خواهی که پیش پادشاهان مهر کوچک معتبر باشد

5 محبت بیشتر دلهای شاهان را به دام آرد حباب و موج بحر عشق از تاج و کمر باشد

6 حواس جمع خواهی نازک اندامی به دست آور که این اوراق را شیرازه از موی کمر باشد

7 شود ریحان تر خواب پریشان، گرد بالینش ز اسباب جهان آن را که خشتی زیر سر باشد

8 به عقل ناقص خود داشتم امیدها صائب ندانستم که دام مرغ زیرک سخت تر باشد