1 از سواد شهر وحشت می‌کند دیوانه‌ام می‌کشد از لفظ دامن معنی بیگانه‌ام

2 داغ دارد پاکی دامان من فانوس را شمع را دست حمایت می‌شود پروانه‌ام

3 دل به درد آید ز عاجزنالی من سنگ را آسیا را بازمی‌دارد ز گردش دانه‌ام

4 خانه من چون کمان پاک است از اسباب عیش پر برآرد میهمان چون تیر در کاشانه‌ام

5 باده گلرنگ نتواند مرا سیراب کرد می‌مکد انگشت ساقی را لب پیمانه‌ام

6 گرچه چشم نوبهار از لاله من روشن است باده را می‌سوزد از لب‌تشنگی پیمانه‌ام

7 با خرابی‌های ظاهر باطنی دارم چو گنج جغد باشد نیل چشم زخم در ویرانه‌ام

8 گرچه زندانی است دست خالیم در آستین کارساز عالمی از همت مردانه‌ام

9 نیست از موج حوادث بر دلم صائب غبار جوهر شمشیر باشد ابجد طفلانه‌ام