1 ترا لبی است ز چشم ستاره خندانتر مرادلی ز دهان تو تنگ میدانتر

2 دلی است در بر من زین جهان پر وحشت ز چشم شوخ تو از مردمان گریزانتر

3 حذر ز خیرگی من مکن که دیده من ز چشم آینه صدپرده است حیرانتر

4 اگرچه در کمر یار حلقه کردم دست همان ز زلف بود خاطرم پریشانتر

5 برآن عذار جهانسوز، قطره عرق است ستاره ای که بود ز آفتاب بخشانتر

6 اگر چه سینه آیینه از غرض پاک است ز دیده تر من نیست پاکدامنتر

7 شد از سفیدی مو بیش بیقراری دل که می شود به دم صبح شمع لرزانتر

8 صلاح خالص ازان کن طلب که طاعت را کند ز دیده خلق از گناه پنهانتر

9 ز سوز عشق رگ جان به تن مرا صائب ز مو برآتش سوزنده است پیچانتر