1 طاق ابروی توازکون ومکان مارا بس گوشه چشم تو از ملک جهان مارا بس

2 هوس بوس نداریم وتمنای کنار جلوه خشکی ازان سرو روان مارا بس

3 ماکه باشیم که زخم تو شود قسمت ما؟ دیدن تیر درآغوش کمان مارا بس

4 می توان دفتری از نیم سخن انشا کرد حرف رنگینی ازان غنچه دهان مارا بس

5 خضر در چشمه حیوان ز سیاهی ره برد خال و خط رهبر آن کنج دهان ما را بس

6 ساغر می بدل چشمه کوثر داریم روی ساقی عوض باغ جنان مارا بس

7 واصل بحر شود خاک ز همراهی سیل مرکب تن می چون آب روان مارا بس

8 صائب این آن غزل حافظ شیراز که گفت این اشارت ز جهان گذران ما را بس