1 تسلیم در کشاکش اهل زمانه باش هرکس کمان طعن کند زه،نشانه باش

2 در رهگذار سیل که لنگر فکنده است ؟ از خاکدان دهر به سرعت روانه باش

3 تا درحریم زلف توانی نخوانده رفت ؟ باده زبان به کم سخنی همچو شانه باش

4 ازبهر آب خضر به ظلمت چه می روی ؟ گوهر فروز جان ز شراب شبانه باش

5 میراب زندگی به سکندر ندادآب دلسرد گرمخونی اهل زمانه باش

6 تا بوسه گاه صدر نشینان شود درست درصدر، خاکسارتر از آستانه باش

7 کوته زبان خمار ندامت نمی کشد گر آتش کلیم شوی بی زبانه باش

8 صائب مریز پیش خضر آبروی خویش از بحر شعر آب بخور جاودانه باش