مباش از سخن سخت در شکست از صائب تبریزی غزل 6645

1 مباش از سخن سخت در شکست پیاله که بهتر از ید بیضاست پشت دست پیاله

2 هزار شیشه تقوی خورد به سنگ ملامت چو گرم عشوه شود چشم نیم مست پیاله

3 چرا تراود ازو صد هزار سجده رنگین؟ اگر صراحی می نیست پای بست پیاله

4 ز هوش ناقص ما بیدلان چه کار گشاید؟ که عقل می خورد امروز روی دست پیاله

5 به غیر سینه صائب به هیچ جا ننشیند خدنگ غمزه چو بیرون جهد ز شست پیاله