بهار می گذرد ساغر چو لاله از صائب تبریزی غزل 4702

1 بهار می گذرد ساغر چو لاله بگیر هزار بوسه ز کنج لب پیاله بگیر

2 ز نشأه پر طاوسی ار نداری رنگ به طاق ابروی قوس قزح پیاله بگیر

3 بهار عمر سبکتر ز برق می گذرد چو لاله کام دل از باده دو ساله بگیر

4 بنوش باده گلرنگ و رو به بستان کن هزار نکته رنگین به برگ لاله بگیر

5 مزاج ساغر گل نازک است ای بلبل خدای را پر خود پیش سنگ ژاله بگیر

6 نصیحتی است ز پیر مغان به یاد مرا غمی فرو چو بگیرد ترا پیاله بگیر

7 به عمر خضر چه خمیازه می کشی صائب؟ تو نیز کام دل از باده دو ساله بگیر