رخی به شبنم می همچو برگ از صائب تبریزی غزل 6604

1 رخی به شبنم می همچو برگ لاله بده دگر به هر که دلت می کشد پیاله بده

2 نمی دهی قدح بی شمار اگر ساقی شمار قطره باران کن و پیاله بده!

3 حریف دور گران سیر نیستم ساقی چو موج آب، مسلسل به من پیاله بده

4 به یاد هر چه خوری می، همان نشاط دهد به ذوق نشأه طفلی می دو ساله بده

5 نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم به باغ رو کن و تصحیح این رساله بده

6 نمک ز زهر خصومت جگر گدازترست به هر که زهر به کارت کند نواله بده

7 بهار شد، چه بجا خشک مانده ای ای ابر؟ سزای شیشه تقوی به سنگ ژاله بده

8 نشست شعله آواز بلبلان صائب برای خاطر گل ترک آه و ناله بده