صائب تبریزی

صائب تبریزی

صائب تبریزی
صائب تبریزی

سودا به کوه و دشت صلا می از صائب تبریزی غزل 722

غزل 722 ام از 9863 غزلیات

سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا

1 سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا هر لاله ای پیاله جدا می دهد مرا

2 مستانه جلوه های تو در هر نظاره ای چون موج، سر به آب بقا می دهد مرا

3 میخانه ها به آب رسید از خمار من مینا و جام، داد کجا می دهد مرا؟

4 سیلاب من ز بیهده گردی است تیره دل استادگی چو بحر جلا می دهد مرا

5 بارست موی بر سر آزاده خاطران از سایه کی فریب، هما می دهد مرا؟

6 در دیده سیاه دلانم اگر چه خوار آب حیات، جان به بها می دهد مرا

7 این آتشی که در جگر من گرفته است از جسم خود چو شمع غذا می دهد مرا

8 باغ و بهار من نفس آرمیده است بیماری نسیم شفا می دهد مرا

9 از بس لبم ز شکوه لب تشنگی پرست تبخاله ها صدا چو درا می دهد مرا

10 سیرست چشم شبنم من، ورنه شاخ گل آغوش باز کرده صلا می دهد مرا

11 آن سبزه ام که سنگدلی های روزگار در زیر سنگ نشو و نما می دهد مرا

12 آن خشک پاره ام که شود آب از انفعال ممسک اگر به دست گدا می دهد مرا

13 در گوش قدردانی من حلقه زرست هر کس که گوشمال بجا می دهد مرا

14 در خاک و خون نشانده چشم ستاره ام خاکستر سپهر جلا می دهد مرا

15 استادگی است قبله نما را دلیل راه حیرت نشان به راه خدا می دهد مرا

16 این گردنی که من چو هدف برکشیده ام صائب نشان به تیر قضا می دهد مرا

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا

شاعر شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا چه کسی است ؟

شاعر شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا صائب تبریزی می باشد.

شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا چیست ؟

قالب شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا غزل است

مضمون اصلی شعر سودا به کوه و دشت صلا می دهد مرا چیست؟

این شعر در دسته‌بندی پندآموز, شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن پندآموز, شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عارفانه, عاشقانه, غمگین, مرگ, می‌نوشی است.
بنر