1 نقش و نگار مار بود سرنوشت خلق با زهر کرده اند همانا سرشت خلق

2 هر خوشه صد زبان ملامت کشیده است زنهار چشم رزق نداری ز کشت خلق

3 از بهر نان در آتش حرصند روز و شب بود از گل تنور همانا سرشت خلق

4 مردم ز بیم آتش دوزخ درآتشند مارا خدا پناه دهد از بهشت خلق

5 سوزن به دل ز رشته مریم شکسته ام برزخم من چه بخیه زند دست رشت خلق؟

6 چون غنچه بالشم سر زانوی وحدت است در زیر سنگ نیست سر من زخشت خلق

7 با صد چراغ می طلبم عیب خویش را کو فرصتی که فرق کنم خوب وزشت خلق؟

8 در تنگنای بیضه عنقا گریخته است صائب ز بس رمیده از اطوار زشت خلق