دل صاف پروای محشر ندارد از صائب تبریزی غزل 4507

1 دل صاف پروای محشر ندارد که دریاغم از دامن ترندارد

2 بساز ای خردمند با تیره بختی که دریا گزیری ز عنبر ندارد

3 شود تخته مشق هر خاروخس را چو دریا بزرگی که لنگر ندارد

4 شود خشک همچون سبو دست آن کس که باری ز دوش کسی برندارد

5 ز طعن خسان پاک گوهر نترسد رگ لعل پروای نشترندارد

6 دل روشن از انقلاب است ایمن ز طوفان خطر آب گوهر ندارد

7 نخواهد سرگرم دستار صائب که خورشید حاجت به افسر ندارد