ریخت دندانهاو در فکر از صائب تبریزی غزل 4775

1 ریخت دندانهاو در فکر لب نانی هنوز مهره بازیچه گردون گردانی هنوز

2 شد بنا گوشت سفید و ظلمت غفلت بجاست صبح روشن گشت و در خواب پریشانی هنوز

3 شاهراه کشور مرگ است هر موی سفید ره نمایان گشت ودر رفتن گرانجانی هنوز

4 شد بلند، آوازه طبل رحیل کاروان از پریشان خاطری در فکر سامانی هنوز

5 قامت خم گشته چوگان است گوی مرگ را تو همان سرگرم بازی همچوطفلانی هنوز

6 گر چه پیری در سر دست تو گیرایی نهشت با هزاران آرزو دست و گریبانی هنوز

7 شد طناب عمر سست و خیمه بیرون زد حواس در سرانجام عمارت سخت بنیانی هنوز

8 در چنین وقتی که می باید به خود پرداختن واله خال و خط رخسار خوبانی هنوز

9 در چنین وقتی که صائب ساده لوحیهاست باب تو ز کوته بینشی در جمع دیوانی هنوز