از حجاب عشق دل از وصل او از صائب تبریزی غزل 2461

1 از حجاب عشق دل از وصل او نومید ماند روی مه ناشسته در سرچشمه خورشید ماند

2 عمر کوته می شود از دستگیری پایدار در بساط زندگانی خضر از آن جاوید ماند

3 بیقراری خاک را وقت است بردارد زجای بس که در زیر زمین دلهای پرامید ماند

4 از اثر دور نکونامان نمی گردد تمام در جهان از فیض جام آوازه جمشید ماند

5 ناخن تدبیر سر از کار ما بیرون نبرد زیر ابر تیره پنهان این هلال عید ماند

6 حسن نتوانست کردن خط مشکین را علاج آخر این ابر تنک بر چهره خورشید ماند

7 صائب از داغ عزیزان خضر روز خوش ندید وای بر آن کس که در قید جهان جاوید ماند