دید ز خون دلم لاله ستان از صائب تبریزی غزل 855

1 دید ز خون دلم لاله ستان خاک را آبله دل شکست شیشه افلاک را

2 لاله و گل خون کنند بر سر هر شبنمی گر به گلستان بری روی عرقناک را

3 تا لب ساغر رسید بر لب و دندان او سر به ثریا رسید سلسله تاک را

4 بر دل آیینه ابر سایه دشمن بود غوطه به خون می دهد باده دل پاک را

5 این سر خونین کیست، کز نفس آتشین چشمه خورشید کرد حلقه فتراک را

6 حسن خداداد را مرتبه دیگرست باده چه مستی دهد جان طربناک را؟

7 روزن هر خانه ای در خور وسعت بود دیده دل روزن است خانه افلاک را

8 من کیم و کیستم تا سر سوداییم داغ گذارد به دل لاله فتراک را

9 گوهر شهوار را مهره گل نشمرد هر که ز صائب شنید این غزل پاک را