ای صبا نکهتی از خاک ره یار از حافظ شیرازی غزل 249

1 ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

2 نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

3 تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

4 به وفای تو، که خاک ره آن یار عزیز بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

5 گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب بهر آسایش این دیده خونبار بیار

6 خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست خبری از بر آن دلبر عیار بیار

7 شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن به اسیران قفس مژده گلزار بیار

8 کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار

9 روزگاریست که دل چهره مقصود ندید ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

10 دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار