کیفیت می زاهد فرزانه نداند از صائب تبریزی غزل 4401

1 کیفیت می زاهد فرزانه نداند تا سرنکند در سرپینانه نداند

2 زاهد که بود خشک تر از دانه تسبیح حق نمک گریه مستانه نداند

3 در کعبه ام ویاصنم آید به زبانم سرگرم جنون کعبه وبتخانه نداند

4 عمری است سراسر رو آن کوچه زلف است چون موی به موحال دلم شانه نداند

5 با آن که دوصد میکده پرداخته ماست می خوردن ما را لب پیمانه نداند

6 آن بلبل مستم که اگر در شکن دام در بال گره افتدش ار دانه نداند

7 شوخی که ندارد نگه گرم به عاشق شمعی است که دل سوزی پروانه نداند

8 هر کس به سخن خویش نزدیک ندارد صائب مزه معنی بیگانه نداند