پیش قضای حق دم چون و چرا از صائب تبریزی غزل 6367

1 پیش قضای حق دم چون و چرا مزن در بحر بی کنار عبث دست و پا مزن

2 تا در دل تو داعیه اعتراض هست خاموش باش و دم ز مقام رضا مزن

3 کوته شود زبان ملامت ز احتیاط با دیده گشاده قدم بی عصا مزن

4 سهل است ناامید ز بیگانگان شدن با جان پر امید در آشنا مزن

5 در آتش است نعل سفر رنگ و بوی را دامن گره به دامن این بی وفا مزن

6 در خاک کن نهان قلم استخوان من آتش به دفتر پر و بال هما مزن

7 مجنون گرفت دامن محمل به دست صبر بیهوده قطره در طلب مدعا مزن

8 صائب کباب شد دل عالم ز ناله ات در پرده بیش ازین سخن آشنا مزن