ترجیح می دهد به پدر اوستاد از صائب تبریزی غزل 692

1 ترجیح می دهد به پدر اوستاد را هر کس شناخته است بیاض و سواد را

2 با نیک و بد چو شیر و شکر جوش می زند دریافت هر که چاشنی اتحاد را

3 در زیر آسمان نبود صبح بی شفق خون در پیاله است جبین گشاد را

4 زخم زبان چه کار به سرگشتگان کند؟ پروای خار و خس نبود گردباد را

5 تلخی کشان عشق نگیرند جام زهر در محفلی که راه بود نوش باد را

6 از ابر بی نیاز بود تیغ آبدار حاجت به باده نیست روان های شاد را

7 زهرست شکری که مکرر نمی شود بدخو مکن به وصل، دل نامراد را

8 شایسته خدا و رسول است اعتقاد ضایع مکن به اهل جهان اعتقاد را

9 زنهار در درستی خط سعی کن که هست خط شکسته، خواب پریشان سواد را

10 صائب امید هست که آن خط عنبرین روشن کند سواد من بی سواد را