بیرون میا ز گوشه میخانه در بهار
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 بیرون میا ز گوشه میخانه در بهار لب بر مدار از لب پیمانه دربهار
2 بی موج سبزه نشأه می گل نمی کند زندان می پرست بود خانه در بهار
3 تا گل شکفت شمع دگر سربرون نکرد داغم ز تیره بختی پروانه دربهار
4 بی اختیار، چشم ترا هوش می برد محتاج نیست خواب به افسانه در بهار
5 آغاز عاشقی است، ز قربم حذر کنید! جهل است آشنایی دیوانه در بهار
6 صائب به فیض عالم بالا برابرست یک هایهای گریه مستانه در بهار
دیدگاه‌ها **