1 وقت ما از ساغر و مینا خوش است وقت ساقی خوش که وقت ما خوش است

2 عشق می باید به هر صورت که هست عاشقی با صورت دیبا خوش است

3 ناخوشیها از دل بی ذوق ماست ذوق اگر باشد همه دنیا خوش است

4 مرد عشقی، خیمه بیرون زن زخود در بهاران دامن صحرا خوش است

5 دامن صحرا چه گرد از دل برد؟ سیل گردآلود را دریا خوش است

6 سایه غماز را پامال کن قطع راه بیخودی تنها خوش است

7 آن قدر کز ما تحمل خوشنماست از نکویان ناز و استغنا خوش است

8 سر به صحرای جنونم داد عقل دشمنی با مردم دانا خوش است

9 جامه گلگون بود برق جلال عشق را با چشم خونپالا خوش است

10 تیره در پروا ندارد از گناه زنگیان را وقت در شبها خوش است

11 ناز و تمکین حسن را زیبنده است عشق چون سیلاب بی پروا خوش است

12 شکرلله صائب از اقبال عشق ناخوشیهای جهان بر ما خوش است