دل را ز ما به حسن ادا می از صائب تبریزی غزل 2098

1 دل را ز ما به حسن ادا می توان گرفت زاندک توجهی دل ما می توان گرفت

2 خود را چو شبنم گل اگر جمع کرده ای از خاکدان دهر هوا می توان گرفت

3 در کشوری که حکم قناعت بود روان از خاک، فیض آب بقا می توان گرفت

4 چون ماه نو تواضع اگر خوی خود کنی آفاق را به قد دو تا می توان گرفت

5 قانع شوی به عبرت اگر همچو عاقلان از روزگار سفله چها می توان گرفت

6 زاهد به جوی شیر دهد زهد خشک را آسان ز دست کور عصا می توان گرفت

7 چون سایه بس که دولت دنیاست هیچ و پوچ با مشتی استخوان ز هما می توان گرفت

8 صائب تلاش کن گروی از حیات گیر ورنه عنان عمر کجا می توان گرفت؟