مستی ما از می شبانه نباشد از صائب تبریزی غزل 4500

1 مستی ما از می شبانه نباشد مطرب ما از برون خانه نباشد

2 سلسله جنبان چه می کند سر پرشور گردش گردون به تازیانه نه نباشد

3 گربودت دل به جای خویش چومرکز دایره عیش را کرانه نباشد

4 لفظ بود جلوه گاه معنی روشن لیلی ما بی سیاه خانه نباشد

5 بر دل درویش میهمان نشودبار پای تکلف چو در میانه نباشد

6 در گذر از جمع زر که اهل کرم را غیر کف سایلان خزانه نباشد

7 با دل پر خون زبان شکوه نداریم آتش یاقوت را زبانه نباشد

8 پیش زبان دان درد عشق چو صائب نیست نوایی که عاشقانه نباشد