به صبر مشکل عالم تمام بگشاید از صائب تبریزی غزل 3991

1 به صبر مشکل عالم تمام بگشاید که این کلید به هر قفل راست می آید

2 به قسمت ازلی باش از جهان خرسند که آب بحر به آب گهر نیفزاید

3 من از کجا وبهشت برین مگر رضوان به درد وداغ تو فردوس را بیاراید

4 در آن چمن که من از گل گلاب می گیرم ز دور باد صبا پشت دست می خاید

5 ز آب تیغ جگرگاه خاک شد سیراب هنوز از شب زلف تو فتنه می زاید

6 مشو به سنگدلی از سرشک من ایمن که رشته مغز گهر رفته رفته فرساید

7 دو چشم دوخته ای برزمین ازین غافل که چرخ راه تو از هر ستاره می پاید

8 چه تشنه است به خونریز خلق ابرویش که در مصاف دو شمشیر کار فرماید

9 نعیم خلد حلال است بر کسی صائب که دست ولب به نعیم جهان نیالاید