1 ای دل گشاد کار خود از آن و این مجو این قفل را کلید ز هر آستین مجو

2 روی دل از خسیس نهادان طلب مکن از خار و خس ملایمت یاسمین مجو

3 حال دل گرفته به هر بی بصر مگوی از دوزخی کلید بهشت برین مجو

4 زنبور کافرند سراسر ستارگان زنهار ازین سیاه دلان انگبین مجو

5 خواهی که بر تو آتش سوزان شود بهشت امداد چون خلیل ز روح الامین مجو

6 بشناس استخوان و طباشیر را ز هم از صبح اولین، نفس راستین مجو

7 در هر کس آنچه هست همان را ازو طلب لنگر ز آسمان، حرکت از زمین مجو

8 آرامش دل تو برون است از آب و گل در دامن آنچه گم شود از آستین مجو

9 شایستگی کلید بود قفل بسته را از سنگ، آب بی جگر آتشین مجو

10 نتوان به بال عاریه بیرون شدن ز خویش در وادی طلب مدد از آن و این مجو

11 گم کرده تو از تو برون نیست، زینهار گاهی ز آسمان و گهی از زمین مجو

12 از دست رعشه دار پریشان شود رقم از دل رمیدگان سخن دلنشین مجو

13 از دیده می دهند خبر پاک دیدگان خار گمان ز نرگس عین الیقین مجو

14 هرگز ز قفل، قفل گشایش ندیده است صائب گشایش از دل اندوهگین مجو