بر روی تو صفا از خط شبرنگ از صائب تبریزی غزل 1641

1 بر روی تو صفا از خط شبرنگ گرفت آخر این آینه خوش صیقلی از رنگ گرفت

2 مرغ دل با قفس سینه به پرواز آمد باز این مطرب تر دست چه آهنگ گرفت؟

3 گشت از سلسله عمر ابد کامروا هر که دامان سر زلف تو در چنگ گرفت

4 سبز شد ناخن تدبیر و نمی گردد صاف از نم اشک که آیینه من زنگ گرفت؟

5 ورق بال مرا صفحه مسطر زده کرد بس که بر بلبل من کار قفس تنگ گرفت

6 نه همین چهره صائب ز تو خونین جگرست هر که آمد به تماشای تو این رنگ گرفت